Na szczęście, na zdrowie, na ten Nowy Rok                                                                                                                                       By się wąm darzyła kapusta i groch …                                                                                                                                                 W kómorze, w oborze dej Pąnie Boże.

Takie oto życzenia były wypowiadane w progu domu po powrocie z noworocznego nabożeństwa w kościele przed laty w galicyjskiej wsi.

Tradycji stało się zadość – i moi domownicy też dziś oczekują na te rymowanki po moim powrocie z kościoła.

A jeżeli już o tej tradycji mowa, to przypomnę, że na Boże Narodzenie też była specjalna rymowanka:                                     Na szczęście, na zdrowie, na to Boże Narodzenie,                                                                                                                             By się wąm darzyło wszystko stworzenie …                                                                                                                                    W kómorze, w oborze dej Pąnie Boże.

A z kolei w drugi dzień świąt – na św. Szczepana było tak:                                                                                                                  Na szczęście, na zdrowie na ten św. Scepąn,                                                                                                                                      By się wąm darząła kapusta ze rzepąm …                                                                                                                                              W kómorze, w oborze dej Pąnie Boże.

Tak jakoś na Podhalu dbano o urodzaj kapusty. Była powszechna i lubiana, o czym świadczy krążący dowcip góralski:

„Maryśka pyta: Co Antek bedzies jod na dziesiejsy łobiod?                                                                                                               E, byle co – byle była kapusta.”

PS. W całym 2016 roku pomyślności życzy gospodarz Chaty w lesie. Załączona fotografia (Jacek Kubienia) przedstawia kieszonkowy zegar słoneczny z kolekcji Muzeum Etnograficznego w Krakowie. Niech nam odmierza tylko te dobre godziny naszego życia.