Nadszedł nam już Nowy Rok. Zabiegane to na­sze ży­cie, na­sze cza­sy. Jesteśmy w cią­głym pę­dzie, w po­dró­ży. I na­wet na­sz wnuk Tymoteusz już przy­spo­sa­bia się do ży­cia na wa­liz­ka­ch i tej cią­głej wę­drów­ki.

Ogarnął nas świat wszech­obec­ny­ch kom­pu­te­rów, Internetu … Świąteczne kart­ki z ży­cze­nia­mi wy­pie­ra­ją SMS-y i ma­ile.

Ale są jesz­cze i ta­cy, któ­rzy swo­im tra­dy­cyj­nym sło­wem i pocz­to­wą kart­ką z ży­cze­nia­mi przy­po­mi­na­ją o tym świę­tym cza­sie i ta­jem­ni­cy, nad któ­rą po­win­ni­śmy się po­chy­lić, przy­sta­nąć i „… po­słu­chać bi­cia ser­ca…”.

To mój ko­le­ga „Harnaś” – Józek Zatłoka z Czarnego Dunajca (po­zdro­wion­ka;) i frag­ment je­go świą­tecz­ny­ch ży­czeń:

„HEJ WYRWIJCIE SIE Z TEGO ŚWIATA ZAMĘTKU LUDKOWIE

MAJĘTNOŚCI SWOICH PASTUSKOWIE

IDZIEME Z KOLĘDOM

SUKAĆ CICHOŚCI

DLO SERC …

KABY SIE DAŁO USŁYSEĆ

BICIE SERCA CŁEKA DRUGIEGO

SPOTKAĆ NAREŚCIE SIEBIE SAMEGO …

…

I POCUĆ

CHUDOBNOŚĆ STAJENKI W SOBIE …”

Tego i ja ży­czę swo­im czy­tel­ni­kom, go­ściom Chaty w le­sie i so­bie – na ten Nowy 2013 Rok.