To właśnie ten widok dziś mnie zauroczył. Trzy orły bieliki przez ponad pięć minut pozowały mi do zdjęcia w trakcie dzisiejszego relaksu na biegówkach.
To był mój czwarty (po niedzielnej przerwie na regeneracje sił) dzień na nartach biegowych w Borach Stobrawskich. Żałuję, że nie miałem ze sobą aparatu fotograficznego – te zdjęcia robione komórką niestety nie są specjalne. Niemniej jednak dla udokumentowania dzikiej przyrody musi to wystarczyć. O napotkanym kilka lat temu bieliku pisałem w ostatnim poście. I tu dziś, jakby dla potwierdzenia tego faktu i na życzenie zjawiły się nad moją głową – i to aż trzy!
Na dzisiejszą, zimową trasę wybrałem się lekko przyprószoną i w miarę odśnieżoną przez leśników Drogą Kościelną, potem Błotną – aż pod sam
przysiółek Młodnik i dalej do rozwidlenia zwanego Gwiazdą w kierunku Kęszyc. Kiedy zrobiłem krótki postój przy niewielkim, świeżym zrębie – nad sosnami zauważyłem krążące trzy ogromne, ptasie sylwetki. To były one – orły bieliki! Klęczałem na nartach, zapartym tchem i z zadartą głową oglądałem ich bujanie w przestworzach. Zataczały miarowe kręgi, oddalając się wolno w głąb otaczających, sosnowych borów.
Mapa obok (www.galileos.pl) przedstawia lokalizację Stobrawskiego Parku Krajobrazowego. W prawym dolnym rogu znajduje się jego symbol – orzeł bielik z rozpostartymi skrzydłami. Mam nadzieję, że będę miał jeszcze okazję zobaczyć go kiedyś z bliska. A teraz kilka słów o tym urokliwym i dziewiczym obszarze, położonym w północnej części województwa opolskiego – głównie na terenie gmin Lubsza, Murów, Pokój i Popielów.
Stobrawski Park Krajobrazowy (powołany w 1999 r.) obejmuje pow. 52636,5 ha. Występuje tu 48 gatunków roślin chronionych i żyje 220 gatunków zwierząt chronionych , 185 gatunków ptaków ( z czego 145 tu właśnie gniazduje). W granicach SPK znajdują się 4 rezerwaty przyrody, 8 użytków ekologicznych, 2 zespoły przyrodniczo -krajobrazowe i około 50 pomników przyrody. Lasy, będące pozostałością dawnej Puszczy Śląskiej, stanowią 80 % obszaru parku.
Comments are closed.